Details
TitelSalonorgel, de Lady
Vertaalde titelChamber Barrel Organ with Bell Playing Movement, ‘The Lady’
Vervaardiger Diederich Nicolaus Winkel (orchestrionbouwer)
PlaatsAmsterdam
Jaar ca. 1814
Objectnummer0735
Objectnaamsalonorgel, orgel met cilinder
BeschrijvingBij dit instrument horen 5 cilinders met schroefnotatie, met één of twee melodieën per rol. De cilinders zijn voorzien van een zogenaamde spiraal- of schroefnotatie. In tegenstelling tot programmering met één melodie per omwenteling (waarbij na het opschuiven van de cilinder een volgende melodie kan klinken) gaat de melodie na het opschuiven van de cilinder juist verder, waardoor er veel langere melodieën kunnen worden geprogrammeerd. Bijzonder is dat er een extra toets aanwezig is waarmee alle bellen gelijktijdig wel of niet kunnen worden gedempt.
Begeleidende tekstenDe mogelijkheid tot meer en langere melodieën maakte een muzikaal interessant en gevarieerd repertoire mogelijk. Dit is als volgt: cilinder 1: Ein Mädchen oder Weibchen; Das klingelt so herrlich (Mozart); cilinder 2: Cavatine andante palpiti varie (Gelineck); cilinder 3: Rondò con Variazioni (Winter); cilinder 4: Potpourri; cilinder 5: Il Matrimonio segreto (Cimarosa).
Dit cilinderspeelwerk met bellen en orgelpijpen is onderdeel van een ‘verdwenen’ speelklok. Er is geen uurwerk, slagwerk of kast meer, maar, daar hoorde het binnenwerk destijds wel in. Van één van de melodieën is bekend dat deze uit 1813 dateert, en dus kan het instrument pas nadien zijn vervaardigd. Daar Winkel in 1826 overlijdt, moet het dus tussen 1813 en 1826 vervaardigd zijn. Wat er daarna met het instrument is gebeurd is helaas niet bekend, totdat het in 1987 werd aangeboden op een Londense veiling als “Property of a Lady”. Winkel is ook bekend vanwege zijn uitvinding van de metronoom in 1814. Een muzikant kan zich hiermee in zijn spel ondersteunen, een metronoom geeft namelijk de maat aan. Het mechanisme van Winkel, was de eerste echt bruikbare metronoom. Het is echter spijtig dat Johann Nepomuk Maelzel uit Duitsland de uitvinding van Winkel eerder wist te patenteren dan Winkel zelf. Daarom staat internationaal niet ‘onze’ Hollandse Winkel te boek als de uitvinder van de metronoom, maar is deze als de Metronoom van Maelzel. Het Haags Gemeentemuseum is in het bezit van de eerste metronoom van Winkel uit 1814.
Dit cilinderspeelwerk met bellen en orgelpijpen is onderdeel van een ‘verdwenen’ speelklok. Er is geen uurwerk, slagwerk of kast meer, maar, daar hoorde het binnenwerk destijds wel in. Van één van de melodieën is bekend dat deze uit 1813 dateert, en dus kan het instrument pas nadien zijn vervaardigd. Daar Winkel in 1826 overlijdt, moet het dus tussen 1813 en 1826 vervaardigd zijn. Wat er daarna met het instrument is gebeurd is helaas niet bekend, totdat het in 1987 werd aangeboden op een Londense veiling als “Property of a Lady”. Winkel is ook bekend vanwege zijn uitvinding van de metronoom in 1814. Een muzikant kan zich hiermee in zijn spel ondersteunen, een metronoom geeft namelijk de maat aan. Het mechanisme van Winkel, was de eerste echt bruikbare metronoom. Het is echter spijtig dat Johann Nepomuk Maelzel uit Duitsland de uitvinding van Winkel eerder wist te patenteren dan Winkel zelf. Daarom staat internationaal niet ‘onze’ Hollandse Winkel te boek als de uitvinder van de metronoom, maar is deze als de Metronoom van Maelzel. Het Haags Gemeentemuseum is in het bezit van de eerste metronoom van Winkel uit 1814.
Afmetingen
geheel hoogte: 43 cm
geheel breedte: 68 cm
geheel diepte: 31 cm
geheel vitrine hoogte: 61 cm
geheel vitrine breedte: 86.5 cm
geheel vitrine diepte: 50 cm
vitrine open diepte: 90 cm
geheel breedte: 68 cm
geheel diepte: 31 cm
geheel vitrine hoogte: 61 cm
geheel vitrine breedte: 86.5 cm
geheel vitrine diepte: 50 cm
vitrine open diepte: 90 cm
Trefwoordenprogrammadrager: cilinder
geluidsbron: orgelpijpen
geluidsbron: bellen
aandrijving: veer
aandrijving: snek
cilinder schroefnotatie
klavier
geluidsbron: orgelpijpen
geluidsbron: bellen
aandrijving: veer
aandrijving: snek
cilinder schroefnotatie
klavier
Digitale referenties